bila hati mula mengalah.

bila semakin banyak beban d bahu,

bila setiap masalah 90% perlu di galas,

yg lainnya mudah melepaskan tgn,

tp d belakang dia lah hero. bila d depan dia layu x bkata-kata.

bila tiada seorang pun tahu masalah yg dihadapi,

bila tiada tempat mengadu,

bila setiap inci perlu di fikir luar batasan,

mula lah mata menahan pedih,

risau air mata jatuh menderas.

itulah kau,

mudah mengaku kuat.

mudah menunjukkan diri bahagia sedangkan diri tengah menahan tekanan yg d hadapi.

mudah ego, kata boleh lakukan dgn yakin sdgkan ianya d luar batas kemampuan.

kenapa teruskan? perlukah teruskan? atau berhenti dan mengalah? kuatkah diri ini?  mampukah mengalah dr kehidupan sbenar?😔😢